حلال‌های آروماتیکی گروهی از ترکیبات هیدروکربنی با ساختار حلقوی هستند که از فرآیند ریفورمینگ نفتا یا تقطیر نفت خام در پالایشگاه‌ها به دست می‌آیند. این حلال‌ها به دلیل دارا بودن حلقه‌های بنزنی، قدرت حلالیت بالایی دارند و در صنایع مختلف به عنوان حلال‌های قوی و چندمنظوره استفاده می‌شوند. اصلی‌ترین حلال‌های آروماتیکی شامل بنزن (Benzene)، تولوئن (Toluene) و زایلن (Xylene) هستند که هر یک ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند. این ترکیبات از هیدروکربن‌های آروماتیکی با تعداد اتم‌های کربن بین 6 تا 8 (C6-C8) تشکیل شده‌اند و به دلیل نقطه جوش متوسط تا بالا (80-140 درجه سانتی‌گراد) و پایداری شیمیایی، در شرایط صنعتی سخت عملکرد خوبی دارند.

• بنزن (Benzene): با فرمول C6H6، یک حلال آروماتیکی خالص است که به دلیل فراریت بالا و قدرت حلالیت قوی، در تولید مواد شیمیایی پایه مانند استایرن و فنل، و همچنین به عنوان رقیق‌کننده در صنایع شیمیایی استفاده می‌شود.
• تولوئن (Toluene): با فرمول C7H8، پایداری بیشتری نسبت به بنزن دارد و در تولید رنگ‌ها، چسب‌ها، لاک‌ها و به عنوان حلال در صنایع پلاستیک‌سازی به کار می‌رود.
• زایلن (Xylene): با فرمول C8H10 (شامل سه ایزومر اورتو، متا و پارا)، به دلیل نقطه جوش بالاتر، در تولید پوشش‌ها، رزین‌ها و به عنوان حلال در فرآیندهای پالایش و استخراج روغن‌ها کاربرد دارد.

حلال‌های آروماتیکی به دلیل محتوای آروماتیک بالا، در استخراج روغن‌های سنگین، تمیزکاری قطعات صنعتی و تولید محصولات پتروشیمیایی مانند پلی‌اتیلن و پلی‌پروپیلن نقش مهمی ایفا می‌کنند. با این حال، استفاده از این حلال‌ها نیازمند رعایت استانداردهای ایمنی است، زیرا برخی از آن‌ها (مانند بنزن) سمی هستند و باید با احتیاط در محیط‌های بسته مدیریت شوند. در ایران، پالایشگاه‌هایی مانند بندرعباس، اراک و پالایشگاه‌های پتروشیمی مانند پتروشیمی بندر امام از تولیدکنندگان اصلی این حلال‌ها هستند. شرکت Resource با تأمین و صادرات حلال‌های آروماتیکی به بازارهای داخلی (بورس انرژی) و بین‌المللی، به ویژه در آسیا و اروپا، به توسعه صنایع پایین‌دستی کمک می‌کند.