بنزین (Gasoline) یک سوخت مایع هیدروکربنی است که از تقطیر نفت خام و فرآیندهای پالایشی مانند ریفورمینگ کاتالیزوری (Catalytic Reforming) و کراکینگ (Cracking) به دست می‌آید. این سوخت عمدتاً برای موتورهای احتراق داخلی (Internal Combustion Engines) مانند خودروها و موتورسیکلت‌ها طراحی شده است و از هیدروکربن‌هایی با تعداد کربن C5 تا C12 (عمدتاً پارافین‌ها، آروماتیک‌ها و اولفین‌ها) تشکیل می‌شود. بنزین با عدد اکتان مشخص (RON – Research Octane Number) که معمولاً بین 87 تا 100 است، دسته‌بندی می‌شود و کیفیت احتراق آن را نشان می‌دهد. افزودنی‌هایی مانند ضدضربه (Antiknock Agents)، پاک‌کننده‌ها و مواد ضدخوردگی به آن اضافه می‌شود تا عملکرد موتور را بهبود بخشد.

• ویژگی‌ها: بنزین دارای محدوده جوش 30-200 درجه سانتی‌گراد، دانسیته 0.72-0.78 g/cm³، و میزان گوگرد پایین (کمتر از 0.005% بر اساس استانداردهای یورو 5 و 6) است. عدد اکتان بالاتر (مانند 95 یا 98) نشان‌دهنده مقاومت بیشتر در برابر احتراق زودهنگام (Knocking) است.
• کاربردها: سوخت اصلی خودروهای بنزینی، موتورسیکلت‌ها و برخی موتورهای کوچک (مانند ژنراتورها). همچنین در برخی صنایع به عنوان حلال یا ماده اولیه برای تولید مواد شیمیایی استفاده می‌شود.
• مزایا: احتراق سریع، انرژی بالا، و دسترسی گسترده. با این حال، انتشار گازهای گلخانه‌ای و نیاز به تصفیه برای کاهش آلایندگی از چالش‌های آن است.

در ایران، پالایشگاه‌هایی مانند بندرعباس، اراک، و پالایشگاه ستاره خلیج فارس از تولیدکنندگان اصلی بنزین با استاندارد یورو 4 و 5 هستند.